รายงาน FBR: หลายครอบครัวถูกสังหาร, ผู้หญิงถูกข่มขืน – ความโหดร้ายป่าเถื่อนของกองทหารพม่าในรัฐกะเหรี่ยง ประเทศพม่า
วันที่ 13 กรกฏาคม 2007

เหตุการณ์หลัก

กองทหารพม่ายังคงข่มขวัญประชาชนและข่มเหงชาวบ้านในรัฐกระเหรี่ยงโดยพยายามที่จะเข้ามามีอำนาจ หรือขับไล่พลเรือนทั้งหมดให้ออกไป ในสองเดือนที่ผ่านมานี้ มีการออกตัวโจมตีบ่อยครั้ง ชาวบ้านถูกยิงเมื่อพบเห็น และบ้านเรือนถูกรื้อค้นและข้าวของถูกทำลาย จุดประสงค์ของการโจมตีเหล่านี้ คือ การข่มขวัญประชาชน และทำให้ชีวิตของพวกเขายากลำบาก การบังคับชาวบ้านให้ไปอยู่ที่ค่ายลี้ภัย หรือย้ายไปอยู่ในที่สำหรับการย้ายถิ่นที่จัดให้ กองทหารพม่ายังบีบชาวบ้านที่อาศัยอยู่ใกล้กับที่ราบในภาคกลางอีกด้วย เพื่อที่จะขัดขวางการติดต่อกับชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในภูเขาที่หลีกเลี่ยงการถูกควบคุม

รายงานฉบับนี้ประกอบด้วย

• เขตพาพุน
• เขตดูพลายา
• เขตเงียวลี่บิ่น
  • การโจมตี
  • การบังคับใช้แรงงาน
  • การบังคับให้ย้ายถิ่นฐาน
  • บทสัมภาษณ์

เขตพาพุน

หญิงสาวสองคนถูกข่มขืน ทรมาณแล้วฆ่า
หญิงสาวสองคน อายุ 22 ปี และ 18 ปี ถูกกองทหารพม่าข่มขืน พวกเธอถูกตัดเอาหน้าอกและหูออกมา จากนั้นจึงถูกฆ่า เหตุเกิดในเดือนพฤษภาคม หญิงสาวทั้งสองมาจากหมู่บ้านทาเคเดอ ในเมืองลูตอ พวกเธอกำลังเก็บผักอยู่ในป่า และถูกจับกุมโดยกองทหารพม่าจาก MOC 5 ยังไม่ทราบรายละเอียดเพิ่มเติม

เถ้าถ่านที่เหลือของนางสาว คู ลู
ในวันที่ 17 พฤษภาคม 2007 กองทหารพม่าได้ยิงและสังหารนางสาว คู ลู ในระหว่างที่เข้าโจมตีหมู่บ้าน คลอ โคล โล นางสาวคู ลู ถูกสังหารในบ้านของเธอ จากนั้นร่างของเธอถูกเผาพร้อมกับบ้าน ในการโจมตีเดียวกันนี้ กองทหารพม่าได้เผาบ้านอีก 7 หลัง และข้าวอีก 20 กระป๋อง

การโจมตีนี้ ถูกทำโดยกองทหารที่มาจาก ทอ ลู พลา แมน เริ่มขึ้นในเวลา 8.30 น. และมีการยิงปีนครกขนาด 120 มม. จำนวน 10 ลูก เข้าในพื้นที่แห่งนี้

เขตดูพลายา

SPDC และ DKBA สังหารพลเรือนทั้งครอบครัวในหมู่บ้านที คเบอ
ในวันที่ 23 มิถุนายน ระหว่างเวลา 21:30 ถึง 22:00 น. กองทหารพม่า และ DKBA (Democratic Karen Buddhist Army) ได้จับกุมชาวบ้านจำนวนหนึ่งจากหมู่บ้านที คเบอ ในเขตดูพลายา จากนั้นจึงสังหารพลเรือนทั้งครอบครัว ประกอบด้วย เด็กสองคน อายุ 4 ขวบ และ 13 ปี และคุณยายอายุ 65 ปี รายชื่อของเหยื่อมีดังต่อไปนี้
1) นาย Nying Htun อายุ 36 ปี
2) นาง Wah Kying อายุ 31 ปี
3) เด็กชาย Pa Heh Soe อายุ 13 ปี
4) Kyaw Eh Wah อายุ 4 ขวบ
5) นาง Pler poe อายุ 65 ปี
ลูกอีกสองคนที่อยู่ในครอบครัวไม่ได้ถูกสังหาร เพราะพวกเขาเรียนหนังสืออยู่ในประเทศไทย

ครอบครัวนี้ถูกสังหารใกล้กับค่ายทหารพม่าที คเบอ หน่วยทหารที่อยู่ในพื้นที่แห่งนั้นคือกองพันที่ 203 และ 284 จากภาคที่ 22 และ หน่วย DKBA อยู่ภายใต้การควบคุมของ นายเมือง ชเว

เขตเงียวลี่บิ่น

การโจมตี
กองทหารพม่าได้สังหารชาวบ้านหกคน และทรมาณชาวบ้านอีกสามคนในเมืองมอญ
ในวันที่ 2 มิถุนายน KNLAได้ซุ่มโจมตีกองทหารพม่า LIB 540 ขณะที่กำลังลาดตะเวณอยู่ในพื้นที่ของหมู่บ้าน ยา เคียง ทุง จากนั้น กองทหารพม่าได้จับกุมชาวบ้านหกคน จากพื้นที่ดังกล่าว ทั้งหกถูกกล่าวหาว่าได้ให้การติดต่อกับ KNU จากนั้น พวกเขาถูกสังหารในทันที ต่อมา LIB 540 ได้แจ้งกับชาวบ้านของหมู่บ้าน ยา เคียง ทุง ว่า พวกเขาจะต้องย้ายหมู่บ้านไปยัง ทา พยิ ยัท รายชื่อผู้ที่ถูกสังหารทั้งหกคือ
1) Tin San
2) Yasien
3) Kyaw Soe
4) Kyi Shwe
5) Myit Zaw
6) Ko Myit
ในขณะนี้ LIB 539 ได้เข้ามาแทนที่ LIB 540 ในพื้นที่แห่งนี้

กองทหารพม่าได้เข้าโจมตีหมู่บ้าน และสังหารชายคนหนึ่ง
นาย รา เส ได้ถูกกองทหารพม่ายิงเสียชีวิต ขณะที่เข้าโจมตีหมู่บ้าน ยอ คิ ในวันที่ 13 พฤษภาคม 2007 กองทหารนี้ประกอบด้วยทหารประมาณ 30 นาย จาก LID ได้เข้าล้อมหมู่บ้าน และยิงปืนครก 40 ลูก และต่อด้วยปืนกล นาย รา เส ถูกฆ่าในระหว่างที่มีการโจมตี พ่อของเขาชื่อ นาย เลอ สิ

พวกทหารยังได้เผาบ้านไร่อีกสี่หลังพร้อมข้าวของที่อยู่ในบ้านทั้งหมด เจ้าของบ้านเหล่านี้คือ นาย ลอ คยิ, นางลา ทู, นาง เค ยี ดู และนาย คพรู ทู นาย คพรู ทู ได้สูญเสียเงินจำนวน 250,000 จั๊ด, แหวนทองสองวง, ข้าวสองกระสอบ และข้าว เปลือกเจ็ดกระสอบ ชาวบ้านทั้งหมดได้หนีออกจาก ยอ คิ และขณะนี้ พวกเขากำลังหลบซ่อนตัวอยู่ในป่า

หม้อข้าวที่ถูกเผา และทำลายในระหว่างที่กองทหารพม่าเข้าโจมตี

ในวันที่ 30 พฤษภาคม 2007 กองทหารพม่าได้เข้าโจมตีหมู่บ้าน ทา ควา โดในเขตตำบล เคอ โด ในเมืองคยุก คยิ

ในวันที่ 11 พฤษภาคม LIB 220 จาก LID 11 ได้เข้าโจมตีในพื้นที่หมู่บ้าน ที นยา มู คี ในเวลา 11.55น. ชาวบ้านไม่มีเวลาที่จะเก็บข้าวของ หรือเอาอาหารไปด้วยก่อนที่จะหนี ทหารพม่าได้เผาที่เก็บข้าวเปลือกในขณะที่เข้าโจมตี ผลของการโจมตีคือ ชาวบ้านจำนวน 31 คน จากที นยา คี ได้หลบหนีไปได้ พร้อมกับชาวบ้านจากหมู่บ้านที ตู คี อีก 19 คน และชาวบ้านอีก 57 คน จากวา เพอ ควี รวมทั้งสิ้นเป็นชาวบ้านจำนวน 107 คน ที่หนีเข้าซ่อนตัวระหว่างการโจมตีครั้งนี้

ผู้พลัดถิ่นจากหมู่บ้าน ที ตู คี, ที นยา มู คี, และ เลอ วา ได้หนีในเดือนพฤษภาคม ปี 2007

ผู้พลัดถิ่นจากหมู่บ้าน ที ตู คี, ที นยา มู คี, และ เลอ วา กำลังหลบหนี

ผู้พลัดถิ่นจากหมู่บ้าน เลอ วา กำลังหลบหนีจากกองทหารพม่า

ค่ายทหารใหม่ได้ถูกสร้างในพื้นที่ ทเลอ เด ค่ายที่ตั้งอยู่ห่างออกไปหนึ่งชั่วโมงจากเลอ วา และเพียงครึ่งชั่วโมงจาก ที ตู คี และ ที นยา มูคี มีนาข้าวมากกว่า 80 ผืน ต้องถูกทิ้ง เนื่องจากค่ายทหารแห่งใหม่นี้ พวกชาวบ้านไม่กล้าที่จะมาทำนาเนื่องจาก ที่นาอยู่ใกล้ค่ายทหารพม่ามาก

การบังคับใช้แรงงาน

การบังคับใช้แรงงานในเมืองมอญ
ในวันที่ 7 พฤษภาคม 2007 กองทหารพม่าได้บังคับชาวบ้านจำนวน 154 คน ให้ทำงานสร้างถนนใหม่ ระหว่าง โท ดอ และ ยิน โอ เซียน ถนนใหม่นี้ได้ตัดเข้าไปในไร่ของชาวบ้าน และทำลายไร่ไปมากกว่า 500 เอเคอร์ ถนนสายนี้จะเชื่อมกับศูนย์บัญชาการของ LIB599 ที่ โท ดอ และ LIB 590 ที่ยิน เซียน

ชาวบ้านทั้งหมด 154 คนที่ถูกบังคับใช้แรงงานนั้น มาจากหมู่บ้าน เมยือง โอ 15 คน มาจากหมู่บ้านออง ชาน 59 คน มากจากหมู่บ้าน พอ พิ เดอ 90 คน พวกเขายังถูกบังคับให้ตัดไม้ และไม่ไผ่ และขนไม้เหล่านี้ไปยังที่ค่ายทหารพม่า ถูกบังคับให้สร้างคอกสัตว์ และทำความสะอาดสวนของกองทหารพม่า นอกจากนั้น กองทหารพม่ายังได้บีบเอาเงินจากชาวบ้าน โดยการบังคับราคา โก่งราคาสินค้า และยังบังคับให้ชาวบ้านซื้อสินค้าจากพวกเขา

กองทหารพม่ากำลังสร้างค่ายทหารแห่งใหม่ระหว่างยูโล และเพล สา โล ที่ลีปีโล พวกเขาได้เกณฑ์ชาวบ้านมาห้าคนจากยูโล และหนึ่งคนจากคมูโล และบังคับให้พวกเขาอยู่จนกว่าค่ายทหารจะถูกสร้างเสร็จ

กองทหารพม่าฝังกับระเบิด และทำการบังคับใช้แรงงานที่เหมือง
ในวันที่ 3 มิถุนายน กองทหาร KNLA ได้เผาเหมืองแห่งหนึ่งในเล กอ นา ในเวลาประมาณเที่ยงคืน เจ้าของบริษัทที่รับทำเหมืองคือ ยู มยิท สวี KNU ได้อธิบายให้กับบริษัทดังกล่าวฟังหลายต่อหลายครั้งแล้วว่า พื้นที่ๆ ใช้ทำเหมืองนั้น เป็นของชาวบ้านกะเหรี่ยง และ KNU ไม่อนุญาตให้บริษัทดังกล่าวเข้ามาทำเหมือง เนื่องจาก บริษัทยังคงปฏิบัติการทำเหมืองอยู่ KNU จึงทำลายเหมืองเสีย ชาวบ้านถูกบังคับให้ทำงานในเหมือง รวมถึงการสร้างรั้วล้อมเหมือง

หลังจากการโจมตี ผู้บัญชาการประจำถิ่นของกองทหารพม่า ได้เรียกให้ผู้ใหญ่บ้านมาพบ และบอกกับเขาว่า เนื่องจากการโจมตีของ KNLA กองทหารพม่าจะฝังกับระเบิดจำนวน 500 ลูก ในพื้นที่ของหมู่บ้าน เอโย ทุง, ไว คโย, มอ พเว คี, ไม ที กา, ลา ลู, และ นอ เพอ ชาวบ้านที่อยู่ในพื้นที่ต่างๆ ดังกล่าว ที่ใช้พื้นที่รอบๆ ในการเพาะปลูก จะไม่สามารถทำไร่ทำนาได้ ในวันที่ 4 มิถุนายน กองทหารพม่า LIB 351 และ IB 60 ได้ฝังกับระเบิดจำนวน 20 ลูก ในหมู่บ้าน เล กอ นา และมอ พวี คี และในวันที่ 5 มิถุนายน พวกเขาได้ฝังกับระเบิดในพื้นที่หมู่บ้าน เอโย ทุง กองทหารพม่าได้บังคับผู้ใหญ่บ้านให้นำทางเข้าไปในหมู่บ้าน เพื่อที่จะฝังกับระเบิด ขณะนี้ เขาไม่สามารถมาดูแลไร่นาของเขา และไม่สามารถเลี้ยงดูครอบครัว ชาวบ้านของเขาก็ไม่สามารถใช้พื้นที่รอบๆ หมู่บ้านของพวกเขาได้

ศูนย์บัญชาการกองพัน IB 60 ที่ ตาน โบ

ศูนย์บัญชาการกองพัน LIB 351

ในวันที่ 4 มิถุนายน กองทหารพม่าได้จับกุมนาง คพอ ทู ในที่สุด เธอได้รับการปล่อยตัว

การบังคับย้ายถิ่นฐาน
ผู้ที่ถูกบังคับย้ายถิ่นฐานพยายามที่จะกลับไปยังบ้านของพวกเขา

ชาวบ้านจากหมู่บ้าน ก ซึ่งถูกบังคับให้ย้ายถิ่นฐานไปยังคยุก คยิ ในเดือนมกราคม ขณะนี้พวกเขากำลังพยายามกลับไปยังหมู่บ้านของพวกเขา พวกเขารายงานว่าในพื้นที่สำหรับการย้ายถิ่นนั้น พวกเขาไม่สามารถที่จะเลี้ยงตัวเองได้ และเผชิญกับความอดหยาก และปัญหาทางสุขภาพอื่นๆ พวกเขายังกล่าวอีกว่า กองทหารพม่าไม่อนุญาตให้พวกเขาตั้งโรงเรียน

นาย ก ถูกจับกุม และถูกกล่าวหาว่ามีปืนอยู่ในครอบครอง และวิทยุ ICOM กองทหารพม่าได้ทรมาณเขา จากนั้นจึงปล่อยตัว ขณะนี้ เขาได้กลับไปยังหมู่บ้านของเขา และพยายามที่จะกลับไปเรียนหนังสืออีก

การทำร้าย, การข่มขวัญ และการบังคับให้ย้ายถิ่นฐานในหมู่บ้าน คเว จา, เพ ทู, และซา เล
ในวันที่ 21 มิถุนายน กองทหารพม่าได้สั่งให้หมู่บ้าน คเว จา, เพ ทู, และซา เล ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ใกล้กับเมือง คยุก คยิ ในเขตเงียวลี่บิ่น กองทหารพม่าได้เพิ่มการควบคุมขึ้นเป็นอย่างมากในหมู่บ้านเหล่านี้ ตั้งแต่ต้นปี 2000

ในวันที่ 7 มิถุนายน IB 60 ได้สั่งให้แต่ละครอบครัวในหมู่บ้าน ควี จา ตัดไม้ไผ่ และนำเอาเสาไม้ไผ่จำนวน 100 เสา มายังศูนย์บัญชาการ

ในเดือนมกราคม ปี 2007 กองทหารพม่าได้ทำการบังคับใช้แรงงาน และขู่เข็ญชาวบ้าน หมู่บ้านเพ ทู และ สา เล ในวันที่ 30 มกราคม 2007 LIB 590 ได้เข้าไปในสองหมู่บ้าน และเรียกเอาที่ดินของชาวบ้าน ในวันที่ 10 มีนาคม กองทหารพม่าได้บังคับให้ชาวบ้านแต่ละครอบครัวในหมู่บ้าน เพ ทู และ สา เลส่งเสาไม้ไผ่ ยาว 7 เมตร อย่างน้อยครอบครัวละ 20 เสา ในวันที่ 30 มีนาคม ชาวบ้านถูกบังคับให้จ่ายเงิน 10,000 จั๊ด ให้กับกองทหารพม่า สำหรับเกวียนทุกคันที่เข้าไปเก็บไม้ฟืนในป่า ตั้งแต่นั้นมา ชาวบ้านทุกคนที่มีเกวียนถูกบังคับให้จ่ายเงิน 10,000 จั๊ด ต่อเดือน เพื่อที่จะได้รับอนุญาตให้ไปเก็บฟืน

ในวันที่ 6 เมษายน ชาวบ้านถูกบังคับให้ทำลายบ้านที่อยู่ในไร่ทุกหลัง รอบๆ หมู่บ้านของพวกเขา

ในวันที่ 30 เมษายน LIB 590 ได้เข้ามาแทนที่โดย LIB 351 กองทหารใหม่นี้ นำโดยผู้บัญชาการ ออง ลิน ทุด เขาได้บังคับชาวบ้านให้ซ่อมค่ายทหารพม่า และสั่งให้เอาเสาไม้ไผ่จำนวนหนึ่งพันต้นจากชาวบ้าน ในวันที่ 10 และ 25 พฤษภาคม ชาวบ้านถูกบังคับเอาวัสดุก่อสร้างอีกครั้งหนึ่ง พวกเขาต้องให้วัสดุทำหลังคาทั้งหมด 3600 ส่วน ตลอดระยะเวลาดังกล่าว ชาวบ้านถูกบังคับให้ส่งอาหารให้กับกองทหารพม่า ประกอบไปด้วย ไก่ หมู่ เกลือ กะปิ และข้าวอย่างน้อยสองกระสอบต่อวัน

LIB 590 ยังคงปฏิบัติการอย่างแข็งขันในพื้นที่นี้ และได้สั่งชาวบ้านไม่ให้ทิ้งหมู่บ้านเข้าไปในป่าใกล้ๆ ซึ่งทำให้ชีวิตของชาวบ้านหลายคนประสบความยากลำบาก เนื่องจากพวกเขาต้องทำฟาร์ม และเก็บผัก ผลไม้ในป่าเพื่อเอาไปขายที่ตลาด

ค่ายทหารพม่า LIB 590 ที่มอ เล

ในวันที่ 22 พฤษภาคม กองทหารจาก LIB 590 ได้เผา บ้านไร่ทุกหลังในพื้นที่ของหมู่บ้าน มเยด เย, ไว กยิ, คโย บิน
ซีก, เมือง โย กยิ, นาง โบ และ ทาคอน ชาวบ้านในหมู่บ้านเหล่านี้ ขณะนี้ถูกบังคับให้ปรับถนนที่วิ่งขนานไปกับแม่น้ำสิทตัง กองทหารที่เกี่ยวข้องกับปฏิบัติการนี้ อยู่ภายใต้ผู้บัญชาการ โค โค โอ

ในวันที่ 27 พฤษภาคม กองทหารจาก LIB 599 ภายใต้ จ่าสิบเอก หนิง หนิง ได้เข้าไปในตำบลทาคอน และ โคน ชาวบ้านในพื้นที่แห่งนั้นได้ถูกบังคับให้เฝ้ากระท่อมในแต่ละหมู่บ้าน และรายงานกิจกรรมในหมู่บ้านทุกอย่าง เมื่อกองทหารเข้ามาที่กะท่อมรักษาการณ์ ชาวบ้านที่เฝ้ากระท่อมจะถูกบังคับให้นอนคว่ำหน้าลงกับพื้น จากนั้นจึงถูกเฆี่ยน แต่ละกะท่อมถูกบังคับให้ส่งไก่หนึ่งกิโล และเงิน 1000 จั๊ด กับกองทหารพม่า

กองทหารพม่าย้ายชาวบ้านทั้งตำบล และสังหาร ผู้ใหญ่บ้าน
ในปลายเดือนพฤษภาคม กองบัญชาการปฏิบัติการของกองทหารพม่าที่มีฐานอยู่ที่ คยุก คยิ ได้สั่งให้ชาวบ้านจาก พนา เนอ ย้ายถิ่นฐานไปยังพื้นที่สำหรับผู้ย้ายถิ่นที่ ยาย มโย ออง และ ที ทู เริ่มตั้งแต่วันที่ 3 มิถุนายน ชาวบ้านได้อ้อนวอนขอกองทหารพม่าให้พวกเขาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านของพวกเขา เนื่องจากมันเป็นเรื่องที่ยากลำบากที่จะย้ายออกไปทั้งหมู่บ้าน ซึ่งมีทั้งโรงเรียน และโบสถ์ ผู้บัญชาการกองทหารพม่า MOC ได้บอกกับพวกเขาว่า นี่เป็นโชคดีของหมู่บ้านของพวกเขาแล้ว และเขาช่วยอะไรพวกชาวบ้านไม่ได้ ชาวบ้านหลายคนได้ย้ายไปอยู่ในพื้นที่สำหรับย้ายถิ่น ขณะที่ชาวบ้านบางคนได้ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านอื่นๆ ที่พวกเขามีญาติอาศัยอยู่

ค่ายทหารพม่า LIB 350 ที่ ที ทู

ในช่วงวันที่ 21 หรือ 22 มิถุนายน ผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านพนา เนอ ได้ไปที่ค่ายทหารพม่า พร้อมด้วยเงินจำนวน 200,000 จั๊ด กองทหารพม่าได้จับกุม และปาดคอเขา ภรรยาของเขาได้ไปตามหาและค้นหาว่ามีอะไรเกิดขึ้น และเธอพบว่าสามีถูกฆ่า กองทหารพม่าให้เงินเธอจำนวน 20,000 จั๊ด และบอกเธอว่า เป็นค่าทำศพของสามีเธอ พวกเขาไม่ได้คืนเงิน 20,000 จั๊ด ที่สามีของเธอเอาไปด้วย

ชาวบ้านที่ย้ายไปอยู่ในพื้นที่สำหรับย้ายถิ่นนั้น กังวลในเรื่องของสุขภาพและความเป็นอยู่ของพวกเขาเป็นอย่างมาก เนื่องจากพวกเขาต้องปรับตัวกับที่แห่งใหม่ ที่ดินจะต้องถูกปรับใหม่ และมันไม่เพียงพอ ส่วนที่ดินของพวกเขาก็อยู่ห่างไกลออกไปมาก โรงเรียนถูกปิด และชาวบ้านไม่แน่ใจว่า พวกเขาจะสามารถเริ่มโรงเรียนได้อีกหรือไม่ ชาวบ้านที่อยากจะกลับไปยังไร่นาของเขา จะต้องจ่ายเงิน 1000 จั๊ด ต่อเดือนให้กับผู้บัญชาการ LIB 350 นาย ซอ ออง และ ค่ายทหารนี้ ตั้งอยู่ระหว่างหมู่บ้านที ทู และ พื้นที่สำหรับการย้ายถิ่นที ทู

ถ้าจะทำงานในฟาร์ม จะต้องจ่าย 1,000 จั๊ด สั่งโดย LIB 350

ในวันที่ 23 มิถุนายน กองทหารพม่า LIB 350 ได้สั่งให้ทั้งตำบลพนา เนอ ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ในพื้นที่สำหรับการย้ายถิ่นที่ ที ทู ซึ่งประกอบด้วยหมู่บ้านดังนี้ 1) Thu Ka Bee 2) No Po 3) Taw Lu Ko 4) Ma Taw Ku and 5) P’Na Ner.

ค่ายแห่งใหม่ในปี 2007
กองทหารพม่าได้สร้างค่ายทหารใหม่อย่างน้อย 10 ค่าย ในเขตเงียวลี่บิ่น ตั้งแต่ต้นปี 2007
สี่ค่ายทหารใหม่ที่ถูกสร้างในเมืองซอ ทิ
1) T’ler Day
2) Mae Tu Soe
3) Gaw La Say
4) Mae Lawt
สองค่ายใหม่ในเมืองคยุก คยิ
5) Nyaung Bi Tha
6) Say Baw Der
อีกสี่ค่ายที่สร้างในเมืองมอญ
7) Porosoe
8) Kwee Di Kaw
9) Lepelo
10)Ter Pwaa
11)ค่ายอีกค่ายถูกสร้างระหว่างไวกยิ และลัง แต่ชื่อค่ายและสถานที่ตั้งที่แน่นอนนั้นยังไม่ได้รับการยืนยัน

ค่ายทหารพม่า พา ลวิน ทุง

ค่ายทหารพม่าแห่งใหม่ที่ออง แลน ทุง

บทสัมภาษณ์:

นาย Xxxx Xxx Xxx
อายุ : 22
ชาติพันธ์: กะเหรี่ยง
หมู่บ้าน: ออง โซ โม
ชีวิตของผมในตอนนี้ ลำบากมาก เนื่องจาก กองทหารพม่าบังคับพวกเราให้ย้ายที่อยู่ ผมไม่สามารถไปทำนาที่ทุ่งนาของผมได้อีกต่อไป ตอนนี้ผมทำงานในไร่ให้กับเจ้าของไร่ที่รวยมาก และผมได้รับเงินเพียงแค่ 1,000 จั๊ด ต่อวัน (27 บาท) ผมไม่ได้ค่าแรงเต็มจำนวน และเจ้าของไร่ก็โหดร้ายกับผม เงิน 1,000 จั๊ด นั้น พอแค่ซื้อข้าวกระป๋องเล็กได้เพียง 8 กระป๋อง นั่นหมายความว่า ผมไม่สามารถซื้ออาหารอย่างอื่นที่จะเลี้ยงครอบครัวของผมได้

ชื่อ: Xxxx Xxx Xx
อายุ: 27
ชาติพันธ์: พม่า
การศึกษา: เกรด 9

วันที่ 11 ธันวาคม 1996 ผมได้เข้าร่วมกับกองทหารพม่า ในเดือนมีนาคมปี 1997 ผมได้ไปฝึกอบรบการเป็นแพทย์ฝึกหัด ซึ่งต่อเนื่องไปจนถึงเดือน ธันวาคม 1997 ผมถูกส่งไปยังแนวหน้า ซึ่งเป็นที่ๆ ผมอยู่กับ Infantry Battalion 60 ในเมืองคยุก คยิ เหตุที่ผมเป็นแพทย์ฝึกหัดและทหาร ผมจึงทำตามคำสั่งทุกอย่างของหัวหน้าของผม ผมคิดว่าการทำงานเป็นแพทย์ฝึกหัดให้กับกองทหารพม่าเป็นสิ่งที่แย่มาก ผมรู้สึกผิดหวังอย่างแรงในสิ่งที่ผมทำ ในปี 2000 ผมแต่งงานกับหญิงชาวกะเหรี่ยง และตัดสินใจที่จะหนีจากการเป็นทหาร ในปี 2002 ผมหนี และขณะนี้ผมอยู่กับภรรยาของผม และพยายามเรียนภาษากะเหรี่ยง

จบรายงาน